Je lijf, het eerste fundament in Mindfulness

'Ik zit vast in gedachten.' 'Ik wil uit mijn hoofd.' 'Ik krijg stress van in mijn hoofd leven.'  Ik hoor ik dit vaak van deelnemers. We oriënteren ons snel op wat we denken. Rationaliseren is in het Westen - sinds de Renaissance - op een voetstuk geplaatst. Met deze intellectuele verlichting zijn we wel wat verloren. Namelijk de connectie met ONS LIJF. 

Je lijf is de basis in mindfulness. De oude soetras - de woorden van de grondlegger van het systematisch trainen van de geest met ondermeer mindfulness, de Boeddha - beschrijven zeer uitgebreid en precies hoe je je wilde geest leert kennen en kalmeren door er vriendschap mee te sluiten. Het lichaam is hierin cruciaal.  Alles wat in onze ervaring op komt - zoals gedachten - is interessant voor de geest. Onze geest wil er wat van maken op basis van onze voorkeuren. Dit wil ik wel voelen, dit niet. Dat vind ik een leuke gedachte, die gedachte wil ik niet. Zo verzanden we met onze aandacht in het hoofd, en zetten we ons zelf vast. 

Mindfulness werkt anders. En levert als je oefent wat anders op.

De omgang met het lichaam is in mindfulness de basis. Het wordt ook wel het eerste fundament van mindfulness genoemd. Zitten, staan, liggen en bewegen in aandacht zijn je basis instrumenten in het ontwikkelen van mindfulness. Je aandacht fysiek richten en plaatsen betekent dat je je lijf voelt.  Je lijf voelen geeft een grondig gevoel. Een stevige basis waarin de wilde bewegingen van je geest kunnen rusten. Letterlijk door te ervaren hoe het is met twee voeten of je zitvlak de grond aan te raken.

Dat klinkt eenvoudig, dat is het ook. Maar moeilijk te realiseren zonder oefenen. Vooral omdat we zo gewend zijn, ons dagelijks leven zo ingericht is, te navigeren op 'denken'.

In mijn werk kan je grondig kennismaken met deze - oude en beproefde - aanpak.
Je lijf is fantastisch. Altijd moeiteloos beschikbaar.